Obrazy Agaty Kus można intepretować na wiele sposobów. Jedno jest pewne: każde z jej płócien ma głębsze dno, zaskakujący kontekst, intrygujący symbol.
Malarka Agata Kus w portrecie Magdy Huzarskiej-Szumiec (Życie towarzyskie i uczuciowe milenialsów, cykl Galeria „Krakowa”)

Wajda czuł się depozytariuszem generacji, z której pozostały tylko pojedyncze osoby. Dlatego miał poczucie, że musi pracować w kilku biografiach równolegle.
Rafał Syska podczas finału Konkursu Portrety 2019 w relacji Magdy Huzarskiej-Szumiec (Biografie – wyzwanie pasjonujące)

„Maluję wyłącznie Polskę, bo jestem człowiekiem chorym na Polskę. Mogę żyć i pracować tylko tutaj. Gdzieś w świecie najpewniej zgłupiałbym do reszty, zmarniał i wreszcie umarł z tęsknoty” – mawiał Jerzy Duda-Gracz.
Magda Huzarska-Szumiec o malarstwie Dudy Gracza (Czułość ukryta za gębą)

Kiedy wszyscy raczej obniżają poziom, starają się za wszelką cenę przypodobać, kokietują publiczność, Majewski podąża inną drogą. Jego kolejne filmy są coraz bardziej introwertyczne, zamknięte na oczywistą interpretację. Majewski szuka widza olśnionego widokiem morza.
Łukasz Maciejewski – recenzja z filmu Dolina Bogów

– W maju kończę 90 lat. Moje pokolenie, które przeżyło wojnę, odchodzi i nie ma na to rady. Zostaje pokolenie, które wojny nie dotknęło. i dobrze. Ale najgorsze jest, że są kształtowani poprzez pseudo-hurra-patriotyzm. To jest całe współczesne wychowanie. Militaryzm. Nacjonalizm. Ksenofobia. Agresja. Marsze 11 listopada są prostą szkołą pójścia na front.
Krystyna Zachwatowicz-Wajdowa w rozmowie z Witoldem Beresiem i Krzysztofem Burnetko (Kraków – moje olśnienie)

– Kiedy jest ciepło, dzieci wychodzą na hulajnogi, deskorolki i rowery. i wtedy trzeba pamiętać jedną zasadę: kto ma mózg, ten ma kask; kto ma kask, ten ma mózg.
Prof. Stanisław Kwiatkowski ostrzega w rozmowie z Magdą Oberc (Osiemnaście zmartwień na dobę, w nowym cyklu – W hołdzie lekarzom „24 godziny z życia lekarza”)

Anna Woźniakowska przed kilku laty została uhonorowana nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za publikację, w której przekonywała, że „Kraków zasługuje na Operę!”. Kiedy tylko mogę, wsłuchuję się w słowa Maestry Woźniakowskiej opowiadającej o życiu muzycznego Krakowa, a nie umknie jej najdrobniejszy fałsz.
Janusz Paluch poleca książkę Anny Woźniakowskiej 75 lat Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie. 1945–2020 (Kraków zasługuje na Filharmonię)

– Najpierw zasadziłam krokusy i zioła. Wszystkie te pięknie brzmiące i pachnące.
Agnieszka Kosińska, szefowa Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego w rozmowie z Jakubem Wydrzyńskim

– Z reżyserami często jest tak, że to nie oni znajdują temat na film, ale to temat do nich przychodzi.
Maciej Pieprzyca podczas finału Konkursu Portrety 2019 w relacji Magdy Huzarskiej-Szumiec (Biografie – wyzwanie pasjonujące)

Opowieść Michała Milczarka jest bardzo osobista. Celem jego podróży są miejsca, do których nie ma po co docierać. Panuje tam nuda, rozpościerają się góry w kolorze moro. Wrażliwy czytelnik powinien w zasięgu mieć jakieś antydepresanty.
Janusz M. Paluch w recenzji Michała Milczarka Donikąd. Podróże na skraj Rosji

Niestety, polska urzędowa pamięć i polityka historyczna są dziś niczym innym jak oficjalnym kłamstwem.
Paweł Smoleński, Historia i półprawdy

Głos Krystyny Zachwatowicz-Wajdowej brzmi dziś szczególnie donośnie: nieustannie broni ona zasad przyzwoitości, sprawiedliwości, porozumienia.
Prof. Andrzej Romanowski w uzasadnieniu decyzji jury przyznającego Medal za Mądrość Obywatelskią Krystynie Zachwatowicz-Wajdowej