Brydż składa się z czterech elementów: licytacji, wistu, rozgrywki i najważniejszego – dyskusji porozdaniowej.
Małgorzata Maruszkin: Asy Krakowa

W przyszłym roku minie 50 lat, jak „Kajko i Kokosz” narodzili się w „Wieczorze Wybrzeża”, co ich ojcu dało na sopockich ulicach wielką popularność.
Magdalena Miśka-Jackowska: Sopockie bolero

Gdy pandemia się skończy, nikt nie będzie chciał o niej czytać. Ludzie będą się cieszyć, że wreszcie mogą żyć normalnie. Pandemia to na razie temat dla socjologów, psychologów i lekarzy. Dla pisarzy nie.
Lubię pisać o miejscach, których nie znam. Łukasz Orbitowski w rozmowie z Pawłem Stachnikiem

W Krakowie znajdujemy zawsze największe zainteresowanie naszymi albumami i książkami, mimo że Warszawa jest bogatsza. Co oznacza, że jest to trochę inne społeczeństwo, które charakteryzuje większa miłość do sztuki.
Bogdan Szymanik, współzałożyciel i właściciel Wydawnictwa BOSZ w rozmowie z Sylwią Pyzik

Jak ktoś już brydżem przesiąknie, to nie przestaje grać. Nie da się odejść od tej gry na zawsze. 
Małgorzata Maruszkin: Asy Krakowa

Teksty utrzymane w gawędziarskim stylu zainteresują każdego. Wszak Kraków to ogólnopolska, narodowa wspólnota, miejsce, gdzie w czasie zaborów jedna „morga wiedeńska”, pod kopcem Tadeusza Kościuszki, nie stanowiła niczyjej własności, była jedynym wolnym skrawkiem niepodległej Rzeczypospolitej do 1918 roku.
Janusz Paluch – recenzja z: Michał Kozioł, Kraków wczoraj i przedwczoraj, Kraków 2020

Gdyby nie Archiwum Ringelbluma, te dwa słowa – Gela Seksztajn – nie miałyby żadnego odpowiednika w naszej pamięci.
Fragmenty książki Gela Moniki Libickiej, Wielka Litera 2021

Z kroniki policyjnej „Czasu”: „Wczoraj po południu usiłował zbiec z aresztów policyjnych na Podzamczu niebezpieczny włamywacz Lichtenfeld, aresztowany przed kilku dniami za liczne kradzieże. Lichtenfeld wysłany po wodę, skorzystał ze sposobności, wszedł do jednej z kancelarii na pierwszym piętrze i stamtąd wyskoczył oknem wprost na ulicę Podzamcze. Ucieczka się nie udała, gdyż włamywacz, padając na bruk, potłukł się tak dotkliwie, że nie mógł wstać z miejsca. Pogotowie Ratunkowe odwiozło go do szpitala”.
Krzysztof Jakubowski: Kalendarium krakowskie – kwiecień 1921 r.

To jest wzruszająca, dławiąca łzami dech opowieść o kobiecie, która była przeciw, i o kraju, który, który nie opłakał jej ani jej córeczki Margolit, dla której z dumą żyła – jak zapisała na karteluszku ocalałym w bańce po mleku…
Witold Bereś – recenzja: Monika Libicka, Gela, Wielka Litera, Warszawa 2021

Ułożył książkę o Pilchu z tekstu różnobarwnego, wielogłosowego, z chóru wielbicieli, akolitów i fanek oraz z solowych występów krytyków, sceptyków i jawnych wrogów.
Krzysztof Zajas – recenzja z: Witold Bereś, Pilchu. Na rogu Wiślnej i Hożej, Wielka Litera, Warszawa, 2021.

Sztuka aktorska Anny Polony już nie istnieje w banalnym światku balonowych przymiotników na podniebnych obcasach. Żyje na planecie opowieści nie do zapomnienia.
Paweł Głowacki: Inne radosne dni

„Jeden z wybitnych członków misji francuskiej w Polsce opowiadał następujący fakt: Rząd francuski, który żywo interesuje się zbliżeniem kulturalnym Polski z Francją, zamierzał nadać p. Tadeuszowi Żeleńskiemu (Boyowi), już przed kilku laty odznaczonemu dekoracją francuską, wyższe odznaczenie. W tej intencji, jak obyczaj każe, zwrócono się do poselstwa polskiego w Paryżu, z prośbą o opinię. Odpowiedź polskiej ambasady brzmiała zwięźle: «Nieznany»”.
Krzysztof Jakubowski: Kalendarium krakowskie – kwiecień 1921 r.

Nie znam pisarza, który by nie marzył o ekranizacji. Sprzedając prawa do powieści dostajemy spore pieniądze, a jeżeli film się nie uda, mówimy po prostu, że to z winy reżysera…
Lubię pisać o miejscach, których nie znam. Łukasz Orbitowski w rozmowie z Pawłem Stachnikiem

Brydż uczy, co szczególnie widać po dzieciach zaczynających grać, koncentracji, umiejętności logicznego myślenia i wyciągania wniosków, współpracy (przede wszystkim z partnerem, ale również z przeciwnikami). 
Małgorzata Maruszkin: Asy Krakowa