Uśmiechaj się do innych.
Witold Bereś O spokoju wewnętrznym (Haiku a zen)
Lubię historię, zwłaszcza Krakowa, dlatego w moich książkach jest jej dużo. To moja ucieczka od codzienności i teraźniejszości. Wolę tamte czasy.
Lucyna Olejniczak w rozmowie z Katarzyną T. Nowak (Na debiut nigdy nie jest późno)
Prof. Lidia Tomkiewicz-Pająk: Moi pacjenci są najlepszym przykładem na niebywały postęp medycyny i farmakologii. Wielu z nich żyje zupełnie normalnie, bez większych ograniczeń.
Magdalena Oberc: Darowany czas (24 godziny z życia lekarza)
Reporter „IKC” dzielił się taką oto refleksją: „Dzisiejszy Kraków w niedzielę przedstawia się niepomiernie korzystniej od tego sprzed lat np. sześciu. Przede wszystkim znikły obrzydliwe ogródki podmiejskie na wzór małych mieścin szwabskich, gdzie obywatele kiwali się całymi godzinami nad kuflami piwa lub tańcem uprawiali niewykwintny flirt z pięknościami od rondla i szczotki. Kraków staje się większym miastem i już nie znosi tandety importowanej z Wiednia. Niedługo powiemy, że Kraków umie się bawić”.
Krzysztof Jakubowski: Kalendarium krakowskie – czerwiec 1920 roku
Naucz się robić jedną rzecz naraz, ale w pełni i świadomie. Skup się na tu i teraz.
Witold Bereś O spokoju wewnętrznym (Haiku a zen)
Zawsze chciałem być wolny i zamożny. Nie mam limitu na marzenia i zwykle udaje mi się je urzeczywistniać. W życiu trzeba być zdeterminowanym.
Leszek Mikos w rozmowie z Anną Woźniakowską (Biznes i muzyka)
Mniej znaczy lepiej. Naucz się robić chwile postoju między działaniami.
Witold Bereś O spokoju wewnętrznym (Haiku a zen)
Nie jestem kobietą, która musi grać, by być szczęśliwa.
Beata Rybotycka w rozmowie z Wacławem Krupińskim (Nie kłamię, kiedy śpiewam)
