Jedyna droga to podążać w procesji od świtu do zachodu, nie zbaczając ze ścieżki. A podążać nie za babulinką w fartuchu, ale wonią łąki należy.
Anna Mazela, Krempna-raj
Robienie filmu jest jak wyprawa wysokogórska – albo się wejdzie na szczyt, albo się odpadnie. Ważna jest współpraca z innymi osobami, czyli związujemy się jedną liną i idziemy pod górę: na czele jest producent, reżyser i kolejne ważne osoby, a wszyscy musimy mieć poczucie, że trzeba zasuwać, mówiąc obrazowo, w jednym kierunku.
Reżyserka Magdalena Łazarkiewicz w rozmowie z Elżbietą Wojnarowską (Tworzę nowe światy)
24 stycznia 1935 roku w Krakowie rozpoczął się proces tzw. szajki prasowych szantażystów. Główny oskarżony Łoboda wpadł na pomysł, że na stronach „Wolnego Słowa” będzie zamieszczał niepochlebne artykuły o bogatych przedsiębiorcach, kupcach, restauratorach i bankierach, a następnie będzie brał od nich pieniądze za opublikowanie sprostowania.
Opr. Magda Huzarska-Szumiec: Linia A–B Retro
Prof. Lidia Tomkiewicz-Pająk: Kiedy umiera mój pacjent, tłumaczę sobie, że zrobiliśmy dla niego wszystko, co mogliśmy. Daliśmy mu dodatkowy czas.
Magdalena Oberc: Darowany czas (24 godziny z życia lekarza)
Uśmiechaj się do innych.
Witold Bereś O spokoju wewnętrznym (Haiku a zen)
Lubię historię, zwłaszcza Krakowa, dlatego w moich książkach jest jej dużo. To moja ucieczka od codzienności i teraźniejszości. Wolę tamte czasy.
Lucyna Olejniczak w rozmowie z Katarzyną T. Nowak (Na debiut nigdy nie jest późno)
Prof. Lidia Tomkiewicz-Pająk: Moi pacjenci są najlepszym przykładem na niebywały postęp medycyny i farmakologii. Wielu z nich żyje zupełnie normalnie, bez większych ograniczeń.
Magdalena Oberc: Darowany czas (24 godziny z życia lekarza)
Reporter „IKC” dzielił się taką oto refleksją: „Dzisiejszy Kraków w niedzielę przedstawia się niepomiernie korzystniej od tego sprzed lat np. sześciu. Przede wszystkim znikły obrzydliwe ogródki podmiejskie na wzór małych mieścin szwabskich, gdzie obywatele kiwali się całymi godzinami nad kuflami piwa lub tańcem uprawiali niewykwintny flirt z pięknościami od rondla i szczotki. Kraków staje się większym miastem i już nie znosi tandety importowanej z Wiednia. Niedługo powiemy, że Kraków umie się bawić”.
Krzysztof Jakubowski: Kalendarium krakowskie – czerwiec 1920 roku
Naucz się robić jedną rzecz naraz, ale w pełni i świadomie. Skup się na tu i teraz.
Witold Bereś O spokoju wewnętrznym (Haiku a zen)
