POLECANE KSIĄŻKI

Zofia Gołubiew, Piotr Wasilewski Nasz wspólny dom. Muzeum Narodowe w Krakowie w latach 2000−2015

Muzeum Narodowe w Krakowie –
Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, Kraków–Warszawa 2021

„ (…) Uważam mianowicie, że muzeum musi mieć „duszę”, jakkolwiek staroświecko by to nie brzmiało, pracować w nim winno się dla siebie i innych, dla sprawy, a nie dla zysku. (…) Najważniejsze zaś to zdawać sobie sprawę z tego, że na muzeum oraz muzealnikach spoczywa wielka odpowiedzialność wobec społeczeństwa – tego dziś i tego jutro. (…) Nie należy się więc poddawać jakimkolwiek ideologiom i bieżącej polityce. Nie wolno pozwalać sobie na manipulowanie widzem, historią, sztuką. Trzeba natomiast starać się właściwie odczytywać przesłanie Izabeli Czartoryskiej: Przeszłość przyszłości” – pisze Zofia Gołubiew w eseju poświęconym podsumowaniu swojego okresu dyrektorowania krakowskiemu Muzeum Narodowemu. Tekst ważny, ale jakże ta księga-raport ważna jest w całości. Ileż tam się działo! Ot, „Od Maneta do Gauguina. Impresjoniści i postimpresjoniści z Musée d’Orsay” (2001 rok – 141000 widzów). „Turner. Malarz żywiołów” (2011 i 66 871). Czy „Legiony Polskie 1914–1918” i widzów 52 602. (Choć mnie najbardziej wzrusza mała wystawa „Zawsze pod ręką. Torebki damskie od średniowiecza do współczesności” w Arsenale Czartoryskich…).

Dobrze że taki raport powstał, bo pokazuje jaki jest potencjał kulturalnego Krakowa. I aż żal, że w dobie budowania w sieci całych światów, nie udało się zamieścić tam tych wystaw w wersji wirtualnej.

Witold Bereś