Jestem starym człowiekiem i wiem, że ograniczenia raczej podniecają i powodują, że się jest bardziej twórczym. Jakby było wszystko można i wszędzie można byłoby, to by się nie robiło nic.
Więcej groteski jest, owszem. Z Marcinem Świetlickim rozmawiali Witold Bereś i Krzysztof Burnetko
… krakowianie w swej historii wspólnie dawali sobie radę z poważniejszymi zagrożeniami niż niewidzialny wirus. Jest takie stare powiedzenie: „dłużej klasztora niż przeora”. I każdy wie, co ono znaczy. Że choć przychodzą trudne czasy, to jednak one mijają. Że może być władza, której nie akceptujemy, ale ta władza prędzej czy później mija. Że jest smutek, ale zawsze jest nadzieja.
Prof. Jacek Majchrowski
Niektórych to irytuje, ja, przyznam, mam to zboczenie, że ten spleen mnie kręci – lubię listopadowe mgły i smętne poetyckie pieśni w Piwnicy pod Baranami.
Witold Bereś: Krakowski spleen Wojnarowskiej
Ta książka ma odcień czarno-biały, mimo pomarańczowej, rzucającej się w oczy okładki. Magda Huzarska-Szumiec o książce: Anna Kaszuba-Dębska, Bruno. Epoka genialna, Znak, Kraków 2020
Władzy raz zdobytej, nie oddamy! Drobno-ustroje polityczne tak mają…”. Ewa Lipska – felieton
Przez lata nauki historyczne skupiały się na analizowaniu politycznych właśnie (a w Polsce także militarnych) aspektów dziejów – a przez to głównie roli elit.
Krzysztof Burnetko: Adama Leszczyńskiego historia zwykłych ludzi
Nie znam pisarza, który by nie marzył o ekranizacji. Sprzedając prawa do powieści dostajemy spore pieniądze, a jeżeli film się nie uda, mówimy po prostu, że to z winy reżysera…
Lubię pisać o miejscach, których nie znam. Łukasz Orbitowski w rozmowie z Pawłem Stachnikiem
Jak ktoś już brydżem przesiąknie, to nie przestaje grać. Nie da się odejść od tej gry na zawsze.
Małgorzata Maruszkin: Asy Krakowa
Eseistyka Adama Zagajewskiego jest rozciągnięta w czasie, łączy się i rozstaje na przemian z jego wierszami, odpowiada nostalgiom poety. Nie jest programowa, choć krąg tematów podlega ciekawym ograniczeniom.
Marta Wyka: Szkoła dyskrecji Adama Zagajewskiego
Najostateczniejszym wkładem Polski w dorobek głupoty jest walka Polaków z wolnością słowa. Tak, Polaków, bo przestańmy zwalać wszystko na władzę – ktoś jej, kurczę, co chwilę w wyborach daje prawo do łajdactw.
Witold Bereś: Myśl, słowo i wybór = wolność
