Idea książek do pisania krakowskiego wydawnictwa Austeria jest banalna w swej prostocie. Zazwyczaj książkę po przeczytaniu odkładamy na półkę i bywa, że już nigdy do niej nie wracamy. Tymczasem „książka do pisania” to także notatnik (a może i szkicownik), który zapełniać można dowolnie długo (czystych stron jest tu sporo), mając siłą rzeczy nieustający kontakt z zawartą w niej treścią. To oryginalny i unikatowy projekt edytorski, stanowiący też swoisty patent i znak rozpoznawczy Austerii.
Krzysztof Jakubowski, Bursztynowa łza i smak sezamków

Kupowanie książki to intymna czynność. W końcu zamierzamy spędzić z nią kilka, a nierzadko kilkanaście godzin, więc wybór odpowiedniego tytułu nie jest bez znaczenia. Dlatego wielu czytelników woli robić to w kameralnych warunkach, w przyjaznym otoczeniu, a nie w supermarketach, gdzie handluje się literaturą niczym ziemniakami.
Magda Huzarska-Szumie, Czas supermarketów z książkami się kończy

– Nie uważam, że artysta musi być sam. Mam ogromną satysfakcję, kiedy coś się odbywa w grupie, ujawniają się różne wrażliwości i różne wątki, wtedy pojawia się napięcie artystycznej wypowiedzi – mówi Andrzej Kowalczyk aktor Teatru Cricot 2 Kantora i artysta multimedialny.
Ewa Kozakiewiczowa, Nic nie jest oczywiste…

To właśnie w Krakowie w 1890 roku kupiec i cukiernik Maksymilian Mikołaj Urbański na ulicy Wiślnej otworzył pierwszy na ziemiach polskich sklep ze znaczkami: Krakowski Bazar Marek Pocztowych. W swoim sklepie sprzedawał nie tylko znaczki i stemple pocztowe, ale również motyle, muszle, jaszczurki i rybki akwariowe.
Magdalena Oberc, Kraków przełożony na przyjaciół