Fragmenty książki Witolda Beresia Pilchu. Na rogu Wiślnej i Hożej, która ukaże się nakładem Wielkiej Litery w kwietniu 2020 roku.
Na naszych oczach rozpada się społeczeństwo, zastępowane przez wyjące plemiona. Każdego dnia tracimy trochę wolności. Wkrótce wybuchnie wojna domowa. Dobre duchy pierzchły przerażone. Rzeczywistością polską w najlepsze rządzi diabeł.
Stanisław Gałoński: Kocham Kraków i muzykę – marzy mi się wspaniały muzycznie, najwyższych lotów Kraków, miasto o randze światowej.
Że pandemia? Że smutek? Że łamanie praw człowieka? A mimo to w minionym roku polska kultura broniła się dzielnie. Dowodem aż 103 nader ciekawe opowieści biograficzne – wyróżniające się książki, filmy, spektakle i wystawy spełniające kryteria „Portretów”.
Sporym kłopotem było to, że można z nich było wybrać jedynie dwadzieścia.
Rafał Sonik: Takich rajdów terenowych jak Dakar nie wygrywa się tylko entuzjazmem, energią i przygotowaniem fizycznym. Trzeba mieć jeszcze pomysł i plan. Tak jak w biznesie.
Radek Krzyżowski: Mój obecny światopogląd i podejście do życia kształtowały się w jakiejś mierze poprzez moje astronomiczne pasje i doświadczenia obserwacyjne. Są one zupełnie spoza porządku doświadczeń codziennych i w tym ich wyjątkowość.
Kraków był zawsze „miastem królów”. Długo wcześniej niż Kazimierz Odnowiciel urządził tu ośrodek rządzenia państwem polskim po zniszczeniu w 1038 roku Gniezna przez księcia Brzetysława. I długo potem, jak w XVII i XVIII wieku stopniowo dwór królewski i urzędy centralne przeniosły się do Warszawy.
Może warto strawestować sławną frazę Norwida „Przeszłość – jest to dziś, tylko cokolwiek dalej” na „Dziedzictwo – to jest dziś, tylko cokolwiek dalej?”.
Nic nie pozostało z kolorowej szopki z kartonu, która była w moim rodzinnym domu od lat 30. minionego stulecia. Rozsypała się w pył. Jednak ciągle wraca do mnie jej pamięć.
Marta Bizoń: Jestem Włoszką. Z temperamentu. I z urody może też. Włoszka jest przebojową kobietą, potrafiącą postawić na swoim i zadbać o swoje interesy. Odważna i pełna ekspresji. Ja też przyznaję się do skoków emocji. Raz jest uśmiech, a raz łzy…
